وبلاگی از روزمرگی ها

نیستاگموس وضعیتی

معمول ترین ناهنجاری ثبت شده کلیک کنید باارزیابی ENG ، نیستاگموس وضعیتی است. دراین آزمون،

بیماربه آهستگی دروضعیت های ثابت قرار می گیرد. حرکات چشمی همانند آزمون نیستاگموس

خودبخوی مانیتورمی شود وسرکوب بینایی نیزنباید وجود داشته باشد (شکل 20.3,B-D). وضعیت

های معمول این تست شامل: درحالت نشسته باچرخش سربه راست، درحالت نشسته باچرخش سربه

چپ، طاق باز، طاق باز باچرخش سربه چپ، طاق باز باچرخش سربه راست، خوابیدن به پهلوی

راست، خوابیدن به پهلوی چپ ووضعیت قبل ازتحریک (سروشانه هابه میزان 30 درجه بالاتراز

سطح افقی قرارمی گیرند). درمواردی که آسیب ناحیه گردن یاهیچ پاتولوژی فعالی وجود نداشته

باشد، سه وضعیت دیگر، سرآویزان به طورمستقیم، سرآویزان به راست وسرآویزان به چپ، نیزقبل

ازوضعیت تحریک به وضعیت های آزمون اضافه می شود. هدف این آزمون بررسی اثروضعیت

های مختلف سردرمیدان جاذبه می باشد. به طورتیپیک، نیستاگموس وضعیتی توسط جهت فازسریع

نیستاگموس طبقه بندی می شود اما توسط سرعت فازآهسته اندازه گیری می شود. این نیستاگموس

ممکن است جهت ثابت (همیشه به یک جهت زنش دارد) یاجهت متغیر(هردونیستاگموس راست زن

وچپ زن مشاهده شده درطول آزمایش) باشد. نیستاگموس جهت متغیرممکن است به زیرگروه های

زمین گرا (درجهت کشش جاذبه، به سمت گوش تحتانی) یازمین گریز (درخلاف جهت کشش جاذبه،

به دور ازگوش تحتانی) تقسیم شود.

تازمانیکه مطالعات ocular-motor کامل انجام شده  (یعنی نیازبه سیستم کامپیوتری شده)نرمال

باشند، وجود نیستاگموس وضعیتی به عنوان درگیری سیستم محیطی تفسیرمی شود (با دواستثنای قابل

توجه). استثناهای این حالت عبارتند از: 1) زمانی که نیستاگموس جهت متغیرمشاهده شود باوجودیکه

بیماردریک وضعیت سرثابت باقی می ماند یعنی جهت جاذبه تغییر نمی کند، 2)اگر نیستاگموس

عمودی پایین زن پایداربدون هیچ گونه بخش افقی ثبت شود. به طورتیپیک این وضعیت ها نشان

دهنده درگیری مسیرمرکزی می باشند (به طورمعمول low posterior fossa)، واین تفسیرمستقل

از نتایج ocular-motor است مگراینکه توضیح دیگری وجود داشته باشد. اگرنیستاگموس

خودبخودی جهت ثابت وجود داشته باشد وهیچ تغییر قابل توجهی دراین نیستاگموس (متوسط سرعت

فازآهسته ) ثبت نشود، بنابراین نیستاگموش ثبت شده دراین وضعیت ها منعکس کننده یافته های

نیستاگموس خودبخودی است وبه عنوان نیستاگموس وضعیتی درنظرگرفته نمی شود. این حالت نشان

دهنده تاثیراندک یا عدم تاثیرارگان های اتولیت درمدولاسیون یا تولید نیستاگموس می باشد، اما حتی

دراین صورت نیز تفسیر کلی نتیجه به عنوان درگیری سیستم محیطی، بافرض مطالعات

 ocular-motor  نرمال، تغییری نمی کند.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/