وبلاگی از روزمرگی ها

این مطالعات کشف کردند که اندازه گیری های زمان نهفتگی ABR استاندارد نزدیک100 درصد دقت در شناسایی همه تومورهای بزرگتر از1cmExtra canilicular و  intra canilicular دارد.با این حال برای تومورهای کوچکتر از1cm حساسیت اندازه گیری های زمان نهفتگی سمعک استاندارد در مطالعات گوناگون از63 تا93 درصد می باشد، با میزان پاسخ های غلط-منفی از7 تا37 درصد.

این میزان وسیع حساسیت احتمالا نتیجه شرایط تشخیصی متفاوت انتخاب شده است(Danetal1997).

در سال1991NIHCDC اظهار کرد که Gd-DTPA MRI استاندارد طلایی برای تشخیص یک وستیبولار شوانوما است.

Gd-DTPA MRI شناسایی قابل اطمینان، سایز و محل تومر را به کوچکی0/3mm در ناحیه کانال شنوایی داخلی فرهم می کند.(Houseet)

چرا اندازه گیری هایABR استاندارد نمی تواند تومرهای کوچک را تشخیص دهد؟

دو مولفه مورد نیاز که برای تشخیص تومور در هر اندازه گیریABR استفاده می شود عبارتند از:1)تومور فشار کافی به قصد غیر همزمان سازی، مسدود کردن یا بطور کامل تغییر دادن مشخصات انتقالی عصب8 را اعمال می کند و2) تومور بر تعدادی از اجزا(عناصر) عصب8 اثر می کند.بطور واضح، هر کدام از اندازه گیری هایABR ممکن است اگر حتی هر کدام از این دو مولفه مورد نیاز وجود نداشته باشد رد شوند.با این حال برای اندازه گیری های زمان نهفتگیABR استاندارد مثل تاخیرهایI-V وIT5 یک مولفه اضافی وجود دارد، سومین مولفه مورد نیاز: تومور باید برفعالیت آن عناصر نورونی که در زمان نهفتگی قله پاسخ های ساقه مغز به محرکات را تشخیص می دهند، اثر بگذارد. به بیان دیگر، اندازه گیری های نرمال زمان نهفتگیABR استانداردتنها به وسیله یک زیر مجموعه از فیبرهای عصب شنوایی تعیین می شود.به ویژه همان طور که قبلا بحث شده، زمان نهفتگی ABR استاندارد به وسیله فیبرهای فرکانس بالا تعیین می شود. بیشترین میزان شکست در تعیین کردن تومورهایintra canalicular شگفت آور نیست چون که زمان نهفتگیABR استاندارد امکان پذیر هستند اگر فعالیت همزمان فیبرهای عصب 8 که زمان نهفتگی را تشخیص می دهند بطور کامل به وسیله تومور محاصره نشده باشند.بدین گونه حتی اگر یک تومور کوچک تعداد مهمی از عناصر نورونی فعال شده را که فرکانس های میانه تا پایین را ارائه می دهند تحت تاثیر قرار دهد، زمان نهفتگی قله ممکن نیست زیاد تغییر کند چون که فعالیت این عناصر تشخیص دادن زمان نهفتگی قله ABR استاندارد نیست. اگر یک تومور منجر شده باشد که بیمار توجه پزشکی بخاطر علایم اتولوژیک روی بیاورد، پس آن می تواند در نظر گرفته شود که تومور فشاری را بر روی تعدادی از

عناصر عصبی اعمال کرده است. اگر اندازه گیری های زمان نهفتگیABR استاندارد تومور را تشخیص بدهد، پس تعداد کافی از عناصر عصبی که زمان نهفتگی قله را تعیین می کنند تحت تاثیر قرار گرفته اند.بااین حال اگر اندازه گیری های زمان نهفتگیABR نتواند تومور را تشخیص دهد، پس تعداد کافی از عناصر عصبی مناسب تحت تاثیر قرار نگرفته اند.این یک شکست محتمل است که روی تعدادی از عناصر عصبی مناسبی که اندازه گیری های زمان نهفتگی را نسبت به بعضی غیر حساس میکند، اثر می گذارد، اما نه همه آنها، روی تومرهای کوچک.ما فرض می کنیم که موفقیت متنوع اندازه گیری های زمان نهفتگیABR استاندارد در تشخیص دادن تومورهای کوچک در نتیجه ساختارهای نوروآناتومیکی اساسی متنوع فیبرهای عصب 8 و مکان متنوع و تجاوز تومورهای کوچک است. ما در مورد این مسئله در بخش های بعدی بحث می کنیم وقتی که ما یک اندازه گیریABR جدید را که این مشکل را به دام می اندازد را مرور می کنیم. به علاوه اگر کم شنوایی حلزونی همراه با تومور باشد، نتایج زمان نهفتگی به دلیل وسیع شدن فیلتر حلزون کاهش می یابد که ممکن است طول زمان نهفتگی به وسیله تومر جبران شود. بدین گونه اندازه گیری های زمان نهفتگیABR استاندارد ممکن است بین محدوده نرمال باقی بماند. این اثر جبرانی کم شنوایی حلزونی روی زمان نهفتگی ممکن است در بعضی از موارد به عنوان فقدان حساسیت اندازه گیری زمان نهفتگی استاندارد محاسبه شود.اگر زمان نهفتگی اغلب به تاثیرات تومورهای کوچک حساس نباشد،پس در رابطه با دامنه موج 5 چطور؟؟