وبلاگی از روزمرگی ها

نسبت FMDL/ERBN در سراسر فرکانس مرکزی هنگامی که میزان مدلاسیون خیلی پایین باشد،  ثابت نیست. (حدود 2 هرتز است) اما با افزایش فرکانس این نسبت نیز بیشتر می شود. برای فرکانس های مرکزی پایین تر، FMDL ها برای مدلاسیون 2 هرتزی کوچکتر از مدلاسیون 10 هرتزی است که برای فرکانس های حامل بالاتر (بیشتر از 4 کیلوهرتز) برعکس این امر مصداق دارد. بنابراین، برای میزان مدلاسیون 2 هرتز، توافق بین DLF ها و FMDL ها بهتر از میزان 10 هرتزی است اما اختلاف همچنان باقی است. برای میزان بسیار پایین مدلاسیون، فرکانس ممکن است توسط تغییرات فاز قفل به فرکانس حامل که در طول زمان اتفاق می افتد، سمعک نامرئی  قابل تشخیص باشد. به عبارت دیگر، این فرکانس در فواصل زمانی کوتاه، با استفاده از اطلاعات فاز قفل، و تغییرات در فرکانس تخمینی، حضور فرکانس مدلاسیون را نشان می دهند. مور و سک پیشنهاد کردند که مکانیسم رمزگشایی اطلاعات فاز قفل خیلی کند است و باید برای انجام این کار از صدا نمونه برداری شود تا فرکانس آن تخمین زده شود. بنابراین، نمی تواند تغییرات سریع فرکانس را دنبال کند و نقش کمتری برای میزان مدلاسیون ایفا می کند.

به طور خلاصه، اندازه گیری های پردازش فرکانس با این ایده که DLF ها و FMDL ها برای مدلاسیون های کم با اطلاعات زمانی فرکانس های 4 تا 5 کیلوهرتز تعیین می شود، همخوانی دارد. دقت فاز قفل در فرکانس های بالای یک تا دو کیلوهرتز کاهش می یابد و در فرکانس بالای 5 کیلوهرتز چنین فازی وجود ندارد. این امر می تواند توضیح بدهد که چرا DLF ها در فرکانس های بالا به طور قابل توجهی افزایش می یابند. FMDL ها برای میزان مدلاسیون متوسط به بالا ممک است توسط مکانیسم مکانی قابل تعیین باشد یعنی با تشخیص تغییرات در الگوی بر انگیختگی. این مکانیسم ممکن است برای DLF ها و FMDL ها در مدلاسیون های کم  هنگامی که فرکانس مرکزی بیشتر از 5 کیلوهرتز است نیز جواب دهد.

ادراک فواصل موسیقی

اگر اطلاعات زمانی در تعیین نواک تن های خالص نقشی ایفا می کنند، پس می توان انتظار داشت که تغییران در ادراک  در فرکانس های بالای 5 کیلوهرتز رخ می دهد و در این حالت، فاز قفل اتفاق نمی افتد. دو جنبه از ادراک، درک فواصل موسیقی و درک ملودی، همانطور که انتظار می رود تغییر می یابند.