در كاربرد باليني روزمره، پالس الكتريكي محرك را به ناحيه نيزه‌اي – ماستوئيدي (Stylomastoid) عرضه مي‌كنند. اين جايگاه را قبلاً در مبحث آناتومي عصب صورتي به دقت تعريف كرده‌ايم. معمولاً از تحريك دو قطبي استفاده مي‌شود. دو الكترود محرك را بگونه‌اي نصب مي‌كنند كه نرمه گوش را در بر مي‌گيرند، و سپس بطور مكرر آن را جابجا مي‌كنند تا بيشترين مقدار پاسخ بدست آيد). الكترود مثبت (آند) را جلو و الكترود منفي(كاتد) را عقب نصب مي‌كنند.
يك روش نام‌گذاري الكترود بصورت "A plus" (A+) براي الكترود مثبت آند است. عبارت "Black is Back" (مشكي عقب است) را بياد داشته باشيد. معمولاً حركت دادن عمودي الكترود محرك براي تعيين جايگاه بهينه، مفيد است، اما حركت قدامي (به سمت جلو يا به سمت صورت) معمولاً روش خوبي نيست. نصب الكترودهاي محرك روي صورت در جلو گوش باطری سمعک ظاهراً، باعث مي‌شود كه پاسخ قطعي‌تري بدست آوريم. زيرا در اين جايگاه بخاطر نزديك بودن به سوراخ نيزه‌اي ماستوئيدي، عصب سطحي‌تر است. به هر حال، با نصب در جايگاه قدامي احتمال تحريك يكي از شاخه‌هاي عصب صورت (به جاي تنه اصلي آن) بيشتر مي‌شود، به علاوه در اين وضعيت، احتمال دستيابي به فعاليت عضله جونده (Masseter) هم بيشتر مي‌شود. به دو دليل؛ تامين راحتي بيشتر بيمار و دلايل فني (غلبه بر خاصيت خازني پوست)، فقط حين مرحله ميانگين‌گيري از پاسخ، استفاده از تحريك مداوم - نسبت به تحريك متناوب - ارجحيت دارد.
براي ثبت ENOG ا شكل‌هاي مختلف الكترود مي‌توان استفاده كرد. اكثر دستگاه‌هاي ثبت پاسخ برانگيخته، گزينه‌اي براي تحريك الكتريكي هم دارند كه شامل مجموعه‌اي از قطعات براي تغيير درصد بيشترين محرك ارائه شده و هم‌چنين دو چنگك فلزي (يك آند و يك كاتد) و دو منفذ ارتباطي براي اتصال سيم الكترودها است. بهتر است از يك چنگك دستي يا الكترود ميله‌اي به جاي نصب الكترود در يك مكان ثابت استفاده كنيم، زيرا تغيير مكان براي دستيابي به بهترين جايگاه تحريك، راحت‌تر انجام مي‌شود. سطح پوست در ناحيه نصب الكترود محرك را بايد با الكل يا يك محلول پاك كننده ديگر بخوبي بسابيم. تقريباً هميشه از الكترودهاي سطحي براي كاربرد باليني ENOG استفاده مي‌شود. حين عمل جراحي نيز اغلب براي تحريك عضله صورتي از روش تحريك مستقيم عصب صورتي - كه با جراحي نمايان شده است - استفاده مي‌كنيم.
بلیدینگ ابرو چیست